Maak je er geen zorgen over, lieverd |Angst |ThextineProject ™ (2023)

'Twas de allereerste nacht van de universiteit, omdat een iets meer frisse versie van je echt opgewonden klaar was voor het evenement van haar eerste Freshers.Eindelijk!Laten we eens kijken waar alle ‘eerste jaar’ ophef over gaat.Ik trok mijn witte T-shirt aan-zoals blijkbaar gebruikelijk-en ging naar deBlauwe balkvoor een avond van vermenging en beleefdheden.

Niet lang na aankomst aan de bar drong het tot me door dat dit niet het soort avond zou worden dat ik had verwacht - weet je, mensen leren kennen, vrienden maken etc.

Het was nauwelijks mogelijk om een gesprek aan te gaan, vanwege het feit dat ik, in overweldigende minderheid, nuchter was;en was niet van plan dat te veranderen.Ik denk niet dat ik me ooit meer misplaatst heb gevoeld.Het was niet dat ik niet had verwacht dat ik omringd zou worden door de gevolgen van alcohol voor tenminstesommigerang;Ik denk dat ik gewoonhad niet verwacht dat hij zich zo alleen zou voelen.

Ik trok me terug in mijn kamer terwijl de nacht nog jong was, niet in staat om een bepaald zinkend gevoel te schudden.

Ik lag mezelf wakker te ondervragen:‘Heb ik een vreselijke fout gemaakt?Heb ik de verkeerde uni gekozen?Ga ik me dit ellendig en misplaatst voelen voor de komende 5 jaar? '(Ik weet het, drama. Met het voordeel van achteraf gezien weet ik nu natuurlijk dat een cultuur van dronkenschap vrij typerend is voor de meeste, zo niet alle, unis ... en dat zou er natuurlijk genoeg zijninteractiesalcohol vrijkomen!)

Elke keer als ik probeer te identificeren waar de eersteangstige gedachtenKroopen binnen, ik word teruggebracht naar deze specifieke avond.Ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe ze vanaf daar hebben gesneeuwd;Maar een ding dat duidelijk is bij reflectie is dat de purebuitenaardsevan de universiteit was de perfecte omgeving voor angst om te floreren.

Angst over wat precies?Het is moeilijk om één ding te pakken.Soms helemaal niets.Maar meestal, een reeks potentiële resultaten op basis van minimaal realtime bewijs.

Angst is een gevoel van onbehagen, zorgen of angst die kan variëren in ernst en duur.Iedereen heeft gevoelens van angst op bepaalde punten in hun leven, en in sommige situaties is het volkomen normaal om zich angstig te voelen -examens, spreken in het openbaar, rijtests, interviews... je kent degenen.

Iedereen behandelt op verschillende manieren angsten, en sommigen vinden ze moeilijker om mee om te gaan dan anderen.Dit kan leiden tot meer constante gevoelens van angst in plaats van puur situationele angst.Wanneer dit pijnlijk wordt of het dagelijkse leven begint te beïnvloeden, kan dit een teken zijn van een onderliggende angststoornis.

Sommige mensen hebben specifieke angstgerelateerde diagnoses zoalsGegeneraliseerde angststoornis(Gad),angststoornis,,obsessief-compulsieve stoornis(OCS) of zekerfobia's.Sommigen kunnen behandeling vereisen in de vorm van psychologische therapieën en/of medicijnen.

Maar veel mensen die angst ervaren, hebben geen angststoornis.Sommigen omdat ze nooit hulp hebben gezocht, en anderen simpelweg omdat ze niet aan de criteria voor deze diagnoses voldoen.

Deze mensen zijn nog steedservarenZeer reële angst- omdat we dat allemaal doen.

InOverwinnen,,Ik deelde deWereld Gezondheid OrganisatieDefinitie van gezondheid:"Een toestand van volledig fysiek, mentaal en sociaal welzijn en niet alleen de afwezigheid van ziekte of zwakheid."

De afwezigheid van een angststoornis is niet de afwezigheid van angst.Angst is een gevoel, en een dat we allemaal op een of ander punt te maken hebben.(En niet altijd in de nette kleine situaties waarin angst wordt 'toegestaan' -eXAM's, openbaar spreken, rijtests, interviews ...opnieuw,je kent degenen.)

De afwezigheid van een angststoornis is noch de afwezigheid van angst noch de afwezigheid van beschikbare steun.Iedereen kan perioden doorlopen waarin ze moeite hebben om met hun angsten om te gaan - zelfs als ze situationeel zijn - eniedereenkan ondersteuning zoekenwanneer dan ookZe moeten (zie einde van het artikel).

Ik heb, net als veel mensen, geen angststoornis.Ik spreek vanuit het perspectief van iemand die zeer reële angst heeft meegemaakt -het gevoel- In verschillende ernst en in reactie op verschillende situaties in de loop der jaren.

"Maak je er geen zorgen over, lieverd."

Als het maar zo gemakkelijk was.Onze geest kan zo koppig zijn.Het is nog steeds heel erg een werk in uitvoering, en het is nog steeds niet bijzonder eenvoudig - maar ‘niet zorgen maken’ wordt zekergemakkelijkerVanwege een paar dingen leer ik.

Ik heb eenNiet-uitputtelijke lijst van vijf opzettelijke gewoontendie me hebben geholpen om te gaan met dagelijkse zorgen en angsten.

1. Het irrationele herkennen.

Ik heb weinig moeite om te identificeren wanneer een angst irrationeel is (wat, ik moet zeggen, subjectief is).Maar irritant, deze openbaring op zichzelf doet niet veel om de angst te verdrijven.

Voor mij is de truc geweest om niet alleen te erkennen dat een angst irrationeel is, maar ookaanvaardenDat gezegd hebbende angst is irrationeel.Het is op dit moment - wanneer ik heb geleerd om ermee te stoppen met worstelen en liever toe te staan dat het zijn irrationele koers volgt - dat ik vind dat de irrationele koers meestal vrij kort is.

2. Erkennen de nutteloosheid van zorgen.

Of een angst irrationeel of volledig redelijk is, een ding dat ik ben gaan begrijpen, is de zinloosheid van zorgen.

Het Cambridge -woordenboek definieert ‘zorgen’ als "naardenkenover problemen of onaangename dingen die kunnen gebeurenop een manierdat maakt jeVoel je ongelukkig en bang.”

Ik pakte twee interessante punten uit deze definitie en één vraag.

De punten:

1. Zorgen lijkt actieve deelname van onze kant te zijn (denken).
2. Het is niet alleen het denken, maar demanierwaarin we denken dat dit zorgen is.

De vraag:

Wat is het eindpunt van zorgen?Zijn conclusie, zijn ultieme doel?Is aan"Voel je je ongelukkig en bang"?

We weten dat angst zijn ultieme doel vindt om te zorgen voor overleven.Maar hoe zit het met werk?Is het hetzelfde?Welk ultieme doel dient het?Nou, lLaten we eens kijken naar het verschil tussen angst en zorgen.

Angst zegt,‘Oh schat, er is een leeuw.Ik zou beter kunnen rennen, tenzij ik wil eten. '

Zorgen zegt,‘Ik hoop echt dat ik geen leeuw tegenkom.Oh jee, maar wat als ik dat doe?Wat een vreselijke gedachte.Nu voel ik me volkomen vreselijk. '

Beide hebben dezelfde essentiële emotie, maar slechts één lijkt praktisch.De andere klinkt als straf.

Dat was natuurlijk geen perfecte illustratie;Omdat voor ons mensen zowel angst als zorgen iets ingewikkelder zijn dan dat.

Je zou zelfs kunnen beweren dat ‘zorgen’ de overhand heeft in dit scenario.Hij is zich bewust van depotentieelHet gevaar om een leeuw tegen te komen, en doet er goed aan om het te vermijden.Rechts?

Zeker.

Maar is het niet mogelijk om zich bewust te zijn van het gevaar van iets zonder de ‘te vermakenzich zorgen maken' factor?

"Een verstandige persoon voorziet in gevaar en neemt voorzorgsmaatregelen ..." -Spreekwoorden27:12NLT

Het vermogen om gevaar te voorzien, isnietHetzelfde als verontrustend.

Het bewustzijn van potentieel gevaar zou ons idealiter moeten motiveren om voorzorgsmaatregelen te nemen, indien mogelijk.Zorgen zijn is gewoon stil te staan bij het potentiële gevaar en je er verdrietig en ongemakkelijk over te voelen.

Ik zou je willen voorstellen dat het heel goed mogelijk is "naardenkenover problemen of onaangename dingen die kunnen gebeurenop een manierDatDOET NIETLaat je je ongelukkig en bang voelen. '

Dit is de manier van denken dat ik leer aan te nemen;een die zegt,‘Als ik dit ding kan voorkomen, waarom maken je je zorgen?Ik zal het gewoon voorkomen.En inderdaad, als ik dit niet kan voorkomen, waarom maken je je zorgen?Dat zou nog zinlooser zijn. '

Zorgen is zinloos.

Moet dit me helpen zich minder zorgen te maken?Ja.Doet het altijd?Nee. Zou er voor ons allemaal hoop kunnen zijn als we meer opzettelijk zouden zijn over het erkennen van de nutteloosheid van zorgen?Ik denk het wel.

"Kunnen al je zorgen een enkel moment aan je leven toevoegen?"-Matthew6:27NLT

3. Verplaatsing van negatieve gedachten.

Het is in wezen het fenomeen 'roze olifanten'.‘Proberen zich geen zorgen te maken’ is misschien precies het ding dat zorgt voor mijn zorgen.

Het vervangen van zorgwekkende gedachten door levengevende is veel effectiever.En niet alleen willekeurige 'gelukkige gedachten', maar opzettelijk de gedachten herformuleren die me angstig maken.

‘Wat als het misgaat?’wordt,‘Wat als het goed gaat?’

‘Zou het niet verschrikkelijk zijn als ik nooit de kans kreeg om _______________ te hebben?’wordt,‘Zou het niet geweldig zijn als ik op een dag _______________ zou kunnen?’

Enzovoort.

4. Het worst case scenario laten uitkomen.

Oké, weliswaar, deze is absoluut niet voor iedereen.

Stel je voor dat het worst case scenario pijnlijk kan zijn en als je geest bijzonder fantasierijk is, zou ik dit niet noodzakelijkerwijs aanbevelen.Ik kan alleen uit mijn ervaring aanbieden, als christen, het voordeel dat ik heb gevonden door dit te oefenen.

Veel van de angsten die ik in de loop der jaren heb vermaakt, hebben de waargenomen gezondheid en het welzijn van mijn geliefden omringd, en meer recentelijk.

Hoewel ik altijd bengeloofdhet, ik nuwetendat ik een God dien die de dood zelf versloeg door de ultieme daad van zelfopoffering en liefde;waartegen het kwaad nooit zou kunnen winnen en inderdaad al verloren heeft.

Dus, hoewel deze wereld vol rampspoed lijkt te zijn, vind ik mijn ultieme hoop om te weten dat de dood niet het einde hoeft te zijn en dat eeuwige vreugde hier begint, op dit huidige moment.

Dat wil niet zeggen dat ik plotseling niet bang ben voor pijn of dood of dat verdriet niet erg echt is (omdat ik, net als jij, mens ben).Maar er is een transcendente vrede in de wetenschap dat de ‘slechtste gevallen’ in mijn scenario's niet bestaan buiten de perfecte liefde van mijn God.Hij demonstreerde dit door mij door Jezus het grootste geschenk te geven dat ik ooit zou kunnen verlangen;Zichzelf.

Al het andere begint te bleken in onbeduidendheid.

5. Levende Schrift.

Mijn broeders!We kennen allemaal de ‘angst’ geschriften.Rechts?Rechts??

Het is niet dat we ze moe worden, maar we horen ze steeds opnieuw (en voorbij).En als het niet altijd onze realiteit is, raken we gedesillusioneerd.Laat het me weten als ik alleen voor mezelf spreek ...

Hoe dan ook.De manier waarop ik omga met de Bijbel is in de loop van de tijd veranderd, van lezen en studeren tot de woorden die uit de pagina springen en zichzelf op mijn hart etsen.En het was pas toen ik dit begon te ervaren dat deze woorden voor mij het leven konden worden.En zeker niet totdat ik begon met het waarderen van de kracht van het Woord van God;levend en actief, scherper dan een tweesnijdend zwaard dat zelfs ziel en geest verduidelijkt (zie Hebreeën 4:12).

Het is alleen vanuit een plaats van overtuiging dat deze woordenZijnWAAR -in tegenstelling tot proberen mezelf ervan te overtuigen dat ze dat zijn-dat ze mijn realiteit zijn geworden.

"VormalleUw angst op hem omdatHij zorgt voor jou. "-1 Peter 5: 7 NIV

“In de veelheid van mijn angsten in mij, uw comfortGeniet van mijn ziel. "-Psalmen 94:19 NKJV

'Je blijft binnenPerfecte vredeallen dievertrouwenin jou, iedereen wiens gedachten zijnvastOver jou! "-Jesaja 26: 3 NLT

"Maak je geen zorgen overiets, maar bid en vraag God om alles wat je nodig hebt,Altijd bedankenvoor wat je hebt.En omdat u tot Christus Jezus hoort, zal Gods vrede dat doenbewakeroverAl je gedachten en gevoelens.Zijn vrede kan dit doenVeel beter dan onze menselijke geest.” -Filipijnen 4: 6-7 ERV

Mijn ervaringen met angst zijn niet die van een angststoornis geweest, maar zijhebbenvormde tot nu toe belangrijke hoofdstukken van het verhaal van mijn leven.

Ik zou onmogelijk kunnen vergelijken waar ik nu ben waar ik ben geweest.Mijn genezingsproces is geworteld in mijn relatie met de Prins of Peace zelf;dagelijks verliefd worden op zijn persoon;mezelf onderdompelen in zijn woorden;Mijn gedachten op hem repareren;Mijn angsten op hem werpen omdat hij voor mij zorgt;Zijn troost laten verrukken mijn ziel;Dank aan hem voor wat ik al heb.Zijn vrede - die oneindig beter is dan de mijne - is trouw om te waken over al mijn gedachten en emoties.Dit is mijn realiteit.

We kunnen allemaal worstelen;Wie we ook zijn, wat we ook geloven en of we een diagnose hebben of niet.Het is van vitaal belang dat we allemaal opzettelijk zijn om voor onze dagelijkse geestelijke gezondheid te zorgen.Niet voldeden aan de criteria voor een klinische diagnose, noch om te communiceren met geestelijke gezondheidszorg.nietIllegitimiseer uw ervaringen.Je algemene geestelijke gezondheid is nog steeds van vitaal belang en je ervaringen zijn nog steeds heel, heel echt.

Ik heb enkele van de opzettelijke dingen gedeeld die hebben geholpen mijn geest een aangenamere plek te maken om te wonen.En jij?

Wat je ook vindt, helpt je, het is nog steeds belangrijk om professionele hulp te zoeken als je denkt dat je het nodig hebt.Dit ziet er voor iedereen niet hetzelfde uit - het is specifiek voor uw behoeften, ongeacht hoe ‘klein’ ze kunnen verschijnen in vergelijking met die van iemand anders.En ik zal blijven schreeuwen dat er isgeen schaamtein het.

Angst op bepaalde tijden is volkomen normaal;Maar je moet je huisarts zien als angst je dagelijkse leven beïnvloedt of je leed veroorzaakt.Uw huisarts kan vragen naar uw symptomen, zorgen, angsten en emoties en helpen erachter te komen of u mogelijk lijdt aan een angststoornis.Of er een diagnose wordt gesteld of niet, ze kunnen u door de beschikbare hulp bespreken.

Zoals altijd, evenals het maken van een afspraak met uw huisarts, kunt u:

• Praat met een vertrouwde vriend of familielid
• Verwijs u naar eenPsychologische therapieën service(U hoeft hiervoor geen gediagnosticeerde geestelijke gezondheidstoestand te hebben)
• TelefoongesprekSamaritanen, een gratis 24/7 hulplijn op 116 123
• Voor dringende hulp kunt u NHS 111 bellen of uw plaatselijke afdeling spoedeisende hulp bijwonen (A&E)

Zoals altijd, veel enveelvan liefde

'Vrede laat ik bij je achter, mijn vrede die ik je geef;Niet zoals de wereld geeft, geef ik je.Laat je hart niet verontrust worden, laat het niet bang zijn. '

John 14:27 NKJV